(Gr. aneu = zonder; onoma = naam; vandaar naamloos). Werk waarvan de auteur, om welke reden ook, onbekend is of verzwegen blijft bij de publicatie. Dat was vaak het geval bij vroegere, vooral orale literaturen, in het bijzonder in volkse genres. Eigenlijk werd het vermelden van de naam van de kunstenaar pas gebruikelijk in de renaissance. Maar ook sindsdien zijn er talrijke anonieme werken verschenen: auteurs willen zich daardoor beschermen tegen repressieve censuurmechanismen vanwege staat of kerk (bv. geuzenliederen, verzetsliteratuur) of tegen negatieve evaluatie. De tegengestelde term is autoniem (Gr. autos = zelf; onoma = naam) of orthoniem (Gr. orthos = juist, correct): het werk wordt onder de ware naam van de auteur gepubliceerd. Een pseudoniem is een valse naam, een schuilnaam. Soms worden ter aanduiding van anonimiteit een beletselteken of asterisk gegeven in plaats van de naam; dan spreekt men resp. van stigmoniem en asteroniem.
Menu