Ridderroman uit de late middeleeuwen, waarin zowel het avontuurlijke als het sentimentele en het wonderlijke aan bod komen. Deze romans ontleenden hun naam aan Amadis de Gaula, de titelheld van een roman van Garci-Rodriguez de Montalvo (1508) die een geweldig succes kende en overal in Europa werd nagevolgd. Naar de geest zijn zij nauw verwant met de Arthurepiek. Zij kenden hun grootste bloei in de zestiende eeuw en werden door Cervantes in zijn Don Quijote (1605-1615) en door een aantal schrijvers van Picareske roman geparodieerd.
Literatuur: J.J. O’Connor, Amadis de Gaula and its Influence on Elizabethan Literature, 1970. Literatuur: B. van Selm, De Amadis van Gaule-romans: productie, verspreiding en receptie van een bestseller in de vroegmoderne tijd in de Nederlanden, 2001.