Een nieuwe richting binnen het autobiografische schrijven (zie bekentenisliteratuur*) waarin bewust gestreefd wordt naar het opheffen van de scheidingslijn tussen fictie en niet-fictie: waar gebeurde feiten uit het leven van de autobiografische verteller worden vermengd met (of verdraaid tot) fictieve gegevens en omgekeerd. Het boek van Serge Doubrovsky, Fils, 1977, wordt beschouwd als het eerste officiële voorbeeld van het subgenre, dat vooral in Frankrijk het laatste decennium zeer sterk opgang heeft gemaakt.
Literatuur : M. Darrieusecq, ‘L’autofiction, un genre pas sérieux’, in Poétique, 1996, pp. 369-380.