(Gr. akron = top; stichos = versregel; ook naamvers, naamdicht). Gedicht waarvan de beginletters of -woorden van de verzen of de strofen samen een woord, naam of zin vormen, dikwijls bedoeld als allusieve hulde aan de dichter of aan de bestemmeling van het gedicht. Voorbeeld: het Wilhelmus.
Op het acrostichon bestaan ook varianten. Bij een telestichon (Gr. telos = einde; stichos = versregel) zijn het de eindletters of -woorden die tellen en meestal van onderen naar boven. Bij een mesostichon staan de bedoelde letters of woorden in het midden van het vers (Gr. mesos = midden). Een acroteleuton (Gr. akron = top; teleutè = einde) ten slotte is een verbinding van acrostichon en telestichon. Zie ook abecedarium.
Literatuur: I. Corau, Jouons avec les mots, 1998. Battus, Opperlans!, 2002,